ΑΣΤΕΡΑΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ - ΑΕ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ 1-2 : Άρ(χ)ον άρ(χ)ον, σταύρωσον αυτόν...

Ήθελαν να δώσουν μια μορφή γιορτής στην σπουδαία αναμέτρηση του Σαββάτου. Φρόντισαν να βρίσκονται αρκετά παιδιά των Ακαδημιών μας στο γήπεδο της Σοχώρας, ώστε  να συνοδεύσουν τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων κατά την είσοδο τους στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και για να δώσουν ένα όμορφο πιο νεανικό «πρόσωπο» στην εξέδρα του γηπέδου του Περιφερειακού. Οι άνθρωποι της διοίκησης του Αστέρα μας, ήθελαν να προάγουν την όμορφη πλευρά του ποδοσφαίρου, που τόσα πλήγματα έχει δεχτεί και στο Ρέθυμνο, δίνοντας βήμα για να περάσει το μήνυμα της ομορφιάς του λαοφιλούς, εκεί όπου δίνουν και το μεγαλύτερο βάρος βάση της φιλοσοφίας τους. Στην νέα γενιά. Στην επόμενη ημέρα του αθλήματος στο Ρέθυμνο. Όμως και ενώ όλα ήταν απλά, αλλά και άρτια οργανωμένα, το συναίσθημα που κυριάρχησε μετά το τέλος της αναμέτρησης, ανάμεσα στον Αστέρα μας και την ΑΕ Μυλοποτάμου, (1-2) ήταν η απόλυτη απογοήτευση. Όχι για την εικόνα της ομάδας μας, που πραγματικά κέρδισε επάξια την καλύτερη κριτική, για τον έξυπνο τρόπο παιχνιδιού κόντρα σε έναν αντίπαλο που κανείς δεν αμφισβητεί την αξία των παικτών του, αλλά και τον τίτλο του φαβορί που του έχει αποδοθεί, αλλά για δυο πρόσωπα που ορίστηκαν να διευθύνουν την συνάντηση και δεν ανταποκρίθηκαν των προσδοκιών, εκείνων που τους εμπιστεύτηκαν για τον συγκεκριμένο αγώνα. Ο Αστέρας μας είχε όπως αποδείχτηκε με τον τρόπο που χειρίστηκε τις απαιτήσεις τις συνάντησης την αξία να λάβει πολύ περισσότερα από τις εντυπώσεις του τελικού 1-2. Όμως δεν είχε καμία τύχη στην τελική αποκομιδή τους , έχοντας ως διαιτητή  και δεύτερο επόπτη στην συνάντηση τους Ραφαήλ Σταυρουλάκη και Καψαλάκη αντίστοιχα.

Ο τραυματισμός Δημήτρη και το δύσκολο γκολ του Δημήτρη…

Η σπουδαία αναμέτρηση της 4ης αγωνιστικής στην Α’ ΕΠΣΡ, δεν ξεκίνησε και με τους καλύτερους οιωνούς για το συγκρότημα του Ηλία Ασπρομάτη. Μόλις στο 30’’, στην πρώτη φάση του αγώνα ο Ανδρέας Δημήτρη κοντραρίστηκε δυνατά στον χώρο της μεσαίας γραμμής και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει  τον αγωνιστικό χώρο μόλις στο 7’, δίνοντας την θέση του στον Λευτέρη Βουτσά. Έτσι τα αρχικά πλάνα υπέστησαν μια σχετική μεταβολή, που όμως δεν έδειξε να έχει τραγικό κόστος για τον Αστέρα μας. Αντίθετα ο νεοεισελθόν υψηλόσωμος μέσος ήταν και ο δημιουργός της μεγάλης φάσης του 17’. Σε μια από τις γνωστές πολυπληθείς μονομαχίες που διακρίνουν τα ντέρμπι στον χώρο του κέντρου, ο Ραφαήλ Μαραθιανός τροφοδοτεί με κεφαλιά τον Βουτσά και εκείνος θα βγάλει μια πανέξυπνη κάθετη πάσα στον Δημήτρη Ρηγάκη. Ο πολύπειρος μεσοεπιθετικός με την ταχύτητα που τον διακρίνει, έβαλε «πλάτη» τους αμυντικούς των φιλοξενούμενων και με υποδειγματικό πλασέ πρόλαβε την έξοδο του Δανδάλη και έδωσε προβάδισμα 1-0 για την ομάδα μας με ένα γκολ το οποίο δεν πανηγύρισε λόγω της περσινής του θητείας στην ομάδα του Περάματος. Από την φάση αυτή και μετά αρχίζουν τα «παρατράγουδα». Οι μέχρι σε εκείνο το σημείο με αρκετό χρόνο κατοχής αντίπαλοι μας, αιφνιδιάζονται, χάνουν τα πατήματα τους στον τάπητα και βλέπουν 3 λεπτά αργότερα μετά από πάσα του Ρότζεν, τον Ρηγάκη ξανά να αποφεύγει τον Δανδάλη και να είναι έτοιμος απλά να σπρώξει την μπάλα στην άδεια εστία του. Για καλή τους τύχη ο Καψαλάκης θα σηκώσει την σημαία σε μια πεντακάθαρη φάση (υπάρχει και το ανάλογο Video), που θα «σώσει» τους πρωτοπόρους του πρωταθλήματος, από τις ανυπολόγιστες συνέπειες του 2-0.

Δεν πήρε «σφύριγμα» μέχρι και το τέλος του αγώνα.

Το προβάδισμα του ημιχρόνου που είχε αποκτήσει η ομάδα μας, ήταν ενδεχομένως «καταδικαστικό» για εκείνη, καθώς δεν πήρε κανένα «σφύριγμα» ούτε και για τα πιο εμφανή φάουλ, όπως εκείνο όπου ο Λουμπάκης, αγκάλιασε τον Παύλο Χατζιάδη και έπεσαν μαζί και οι δύο στον τάπητα, με τον διαιτητή Ραφαήλ Σταυρουλάκη να δείχνει «παίζετε». Ο βραχύσωμος σέντερ φορ μας, πραγματικά έδωσε μεγάλες «μάχες», κόντρα σε 2 ή ακόμη και τρεις αμυντικούς των φιλοξενούμενων με αποκομιδή αρκετούς μώλωπες και σχεδόν καμία υπόδειξη φάουλ. Τελικά στην επανάληψη και πιο συγκεκριμένα στο 71’ το απλωμένο πόδι του Μαραθιανού δεν κατάφερε να προλάβει το πλασέ του Λέσι που ισοφάρισε 1-1 και έδωσε ελπίδες στην ομάδα του Κώστα Κιάσσου. Οι Δημήτρης Ρηγάκης και Ρότζεν μπροστά δημιουργούσαν αρκετά προβλήματα στους γηπεδούχους, που είχαν ανέβει αρκετά, αναζητώντας το γκολ της νίκης. Το αρχικό σουτ από τον δεύτερο στο 73’ αλλά και το νέο που ακολούθησε μετά την πανέξυπνη πάσα του Ρηγάκη στο 79’, υποχρέωσε τον Δανδάλη στην απόκρουση του αγώνα. Κανένας όμως δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε 5 λεπτά αργότερα και πιο συγκεκριμένα στο 84’. Οι Αντώνης Παπαδάκης και Γαρεφαλάκης θα «μονομαχήσουν» σε μια εντυπωσιακή φάση, ο πρώτος φαίνεται να είναι νικητής, όμως η μπάλα θα φτάσει στον Λουμπάκη που από εμφανή θέση οφσάϊντ θα στείλει την μπάλα στα δίχτυα του Αστέρα. Ο Καψαλάκης, θα σηκώσει την σημαία, πλήθος παικτών των φιλοξενούμενων θα τον «επισκεφτεί» στην θέση που βρισκόταν και πιο… αργοπορημένος  από όλους ο Ραφαήλ Σταυρουλάκης θα πάρει την ευθύνη και θα δείξει την σέντρα προς έκπληξη όλων. Παράλληλα δε θα αποβάλει με δεύτερη κίτρινη τον έμπειρο αριστερό μπακ του Αστέρα μας, Βαγγέλη Κασσέλα, στερώντας έτσι την ομάδα μας και από την ισονομία σε αριθμό παικτών μέχρι και την ολοκλήρωση της αναμέτρησης.

Κανείς δεν υστέρησε, εκτός από εκείνους που αποφάσιζαν…

Οι μόνοι που υστέρησαν, ήταν εκείνοι που έπαιρναν τις σημαντικές αποφάσεις για την εξέλιξη της συνάντησης (Ρ. Σταυρουλάκης, Καψαλάκης). Γιατί από την ομάδα μας δεν υστέρησε κανείς. Μεγάλη εμφάνιση από όλους σε έναν αγώνα που δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν προβλέψει άνετη επικράτηση της ΑΕΜ. Όμως από τον Αντώνη Παπαδάκη μέχρι και τους επιθετικούς Ρότζεν και Δημήτρη Ρηγάκη, κανείς δεν κοίταξε πιο χαμηλά από τα μάτια του αντιπάλου τους. Έπαιξαν απλό, ορθολογικό και πανέξυπνο ποδόσφαιρο και βάση της αγωνιστικής τους εικόνας είχαν δικαίωμα για πολύ περισσότερα από την «βραχείας κεφαλής» που ήταν δημιούργημα των γνωστών αιτιών.

ΑΣΤΕΡΑΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ (Η. Ασπρομάτης) : Παπαδάκης, Κασσέλας, Πρινιανάκης(82’ Κοντορινάκης), Μαραθιανός, Ψυχουντάκης, Παναγιωτάκης, Χατζιάδης, Ιμπραχίμι,Τσακάλι (65’ Βαβουράκης), Ρηγάκης, Δημήτρη (7’ λ.τ. Βουτσάς).